Van ongeveer 400 tot 200 voor Christus begon langzamerhand een protofriese cultuur te ontstaan met terpen tussen Vlie en Eems.
De bewoners werden door de Romeinen Frisii genoemd.
Aan het begin van de Middeleeuwen strekte Friesland zich uit van het Zwin, bij wat nu de Belgische grens aan de kust is, tot aan de rivier Wezer in Duitsland.
In de 7e eeuw was het onafhankelijk.
In oude geschriften is Twente achtereenvolgens terug te vinden als Tuianti (797), Tueanti (799), Thuehenti (851), Tuente (11e eeuw) en tenslotte Twente of Twenthe.
Voor de herkomst van deze naam zijn twee theorieën gangbaar. De eerste en oudste gaat terug tot de 16e eeuw toen men Twente identificeerde als het woongebied van de Germaanse
stam de Tubanten die bekend was uit de Romeinse oudheid.
De tweede theorie is gebaseerd op de gelijkenis tussen de namen Twente en Drenthe..
De naam van het eiland is al terug te vinden in de historische gouw Texla. Texla was in de vroege middeleeuwen een gouw (een territoriaal en institutioneel onderdeel
van een Gallo-Romeins, Germaans of Slavisch stamgebied) in Frisia ten westen van het Vlie.
Het wordt al in de achtste eeuw genoemd als pagus Tyesle, Thesla (Zuidland).
Waarschijnlijk werd het begrensd door het Vlie in het oosten en het Marsdiep in het zuidwesten.